görmek ya da görmemek

       Sanırım sonunda anlayabildim. Görmek... Öyle derin,sessiz ve uçsuz bucaksız...Yaşlı,genç ya da çocuk insanların gözleri her zaman uzaklarda. Modigliani'nin, portrelerinde insanlarının gözlerini çizmiyor olmasının sebebi de bu..Gözlerini göremiyor onların, çünkü çok uzaktalar. "Ruhunu gördüğüm zaman gözlerini çizeceğim." diyor. Yani evet bazen insanlar bağırmasalar da gözlerinin bir merhabanın özlemini çektiğini saklayamıyorlar. Belki de Modigliani'yi özel kılan şeylerin başında bu farkındalık var. Bizler ise görmek ya da görmemek ayırdımında bile degiliz. Oysa farkındalık Modigliani'ye gerçekten görmeyi öğretmiş, biyografisinin anlatıldığı filmde güzel Jeanne'nin gözlerini çizdiği bir tablo görüyoruz ve o anın filmin en anlamlı sahnelerinden birisi olduğunu düşünüyorum.

Bu filmdeki Jeanne tablosu değil,internetteki orijinal tablo..

dipnot: Bu blogu yenilemem ya da silmem gerek ,değişime gitmediğimiz sürece gülümseyemeyiz değil mi?