neden hala burdayız..

"Nereye aitiz, nerede yanlış yapıyoruz
Eğer burada bir şey yoksa, neden hala burdayız?
Bu başka bir zaman, bu başka bir gün
Numaralar, yeniler ama her zaman aynılar
Kendinden kaçıyorsun, bu asla değişmeyecek "

diye başlıyor o hoş ,eskiyi anımsatan şarkı..Nerede yanlış yapıyoruz? Ne zaman kurulmuş bu denge ve düzen ,bizi ne zaman içeriye hapsetmişler..Neden hala buradayız? Gidelim.. Çok uzağa unutalım bu kenti,belki başka bir dünya vardır..Yaşanacak güzel bir dünya,herkesin hayalini kurduğu bütün o şarkıların,şiiirlerin ,romanların yazıldığı..Bazen arayış uğruna mahfettiğimiz hayatlarımızı kurtarabilecek bir dünya.. Bulur muyuz bilmem,ben hayatım boyunca onu arayacağım ,yanımda olur musunuz bilmem ama olun isterim.. Ne diyebilirim ki aslında her yalnızlık bir merhabanın kokusunu taşır içinde.. Umarım bir gün yüreğinizle inanırsınız ve birlikte görürüz yeni dünyayı..

Give Us A Little Love  :)

"AH KİMSELERİN...."

                    "Ah kimselerin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya." Gülten Akın

görmek ya da görmemek

       Sanırım sonunda anlayabildim. Görmek... Öyle derin,sessiz ve uçsuz bucaksız...Yaşlı,genç ya da çocuk insanların gözleri her zaman uzaklarda. Modigliani'nin, portrelerinde insanlarının gözlerini çizmiyor olmasının sebebi de bu..Gözlerini göremiyor onların, çünkü çok uzaktalar. "Ruhunu gördüğüm zaman gözlerini çizeceğim." diyor. Yani evet bazen insanlar bağırmasalar da gözlerinin bir merhabanın özlemini çektiğini saklayamıyorlar. Belki de Modigliani'yi özel kılan şeylerin başında bu farkındalık var. Bizler ise görmek ya da görmemek ayırdımında bile degiliz. Oysa farkındalık Modigliani'ye gerçekten görmeyi öğretmiş, biyografisinin anlatıldığı filmde güzel Jeanne'nin gözlerini çizdiği bir tablo görüyoruz ve o anın filmin en anlamlı sahnelerinden birisi olduğunu düşünüyorum.

Bu filmdeki Jeanne tablosu değil,internetteki orijinal tablo..

dipnot: Bu blogu yenilemem ya da silmem gerek ,değişime gitmediğimiz sürece gülümseyemeyiz değil mi?

modigliani...

Sadece Modigliani'yi anlayabilmek adına..Bir zamanlar yaşanan anlamlı bir hayatı hissedebilmek adına.. Okunmaya değer bir yazı..
http://lebriz.com/pages/lsd.aspx?lang=TR&sectionID=2&articleID=174&bhcp=1

...şiir bazen öyle de çarpabilir hayata...

Yaşadığımız hayattan alacağı varsa yaşanmayanın
 ne anlamı kalır yalnızca yaşadığını hatırlamanın

Kimse taşınacak kadar uzak değilse birbirine
dur, yine senden yakınını bulamazsın kendine

Şiirden daha siyah bir şey olmalı kelimelerde
yoksa küfür kafiyeli söylenecek şehirde

Sesini gölgeden çek, kül gibi yoksul kalsın da
güneşin altında mırıldanacak şeyler bulunur hala

Bakmanın sonu yok gözlerin nereye yetişebilir
dünyada yalnızca körlerin gözleri temiz kalabilir

Yeni doğanın kulağına fısıldayacak neyimiz var
 vakitsiz gidenin ardından dökecek neyimiz var

Hepimizin yerine balkondan düşeni hatırla
şiir bazen öyle de çarpabilir hayata

Ne gam gazel olmuş olmamış, şikayet sayılsın da!

                                                       Haydar Ergülen