Andy Warhol...

     "In the future everybody will be world famous for fifteen minutes"  A.W. Pop art akımın kült ismi Andy Warhol'un en sevdiğim sözü bu sanırım ,düşünsenize bir gün herkesin 15 dakikalığına ünlü olacağını,o anki kargaşanın ,egonun ve dönüşümün seyircisi olmayı isterdim.Andy Warhol adını duyunca eklıma ilk olarak  Chelsea  otel geliyor,otelin ağırladığı onlarca sanatçı ,dönemin havasını koklayabiliyorum.Otelin ilgimi çekmesinin asıl sebebi ise kesinlikle Patti Smith..Herneyse Andy Warhol hakkında söylenmesi gereken onlarca şey olmasına rağmen şimdilik bu kadar.. :))

değişim & dönüşüm

      Sessiz bir gecede, hiç planlanmadan çıkılan bir yolculuk ve fonda eski çok eskilerden bir şarkı düşmüştü aklıma..Bazen böyle ufak detaylar insanı değişime yöneltiyor ..
     "İnsan sıkılırsa aynı yerde yaşamaktan ben neden hep aynı derinin altında sıkılmadan yaşayayım?"  diye bir söz okudum geçenlerde..Değişimin uç noktalarından birisinde gezinen bir cümle..Yalnız benim takıldığım tek nokta değişim ve dönüşümün aynılığı ve farklılığında..Aslında aynı gibi gözükmelerine rağmen ince bir çizgiyle ayırılan iki kavramda..Sanırım yazıya başlarken kafamdaki konuyu bu kadar dönüştürüp sonunu bağlayamaz hale gelmişken artık bitirmeliyim.. Böyle eksik böyle boş kalsın ..Belki bir gün dönüştürmek isterim..

neverr neverr .. :))

          Her gün, her an öyle çok olay oluyor ki hayatın hızına yetişebildiğimizi sanmıyorum.Bazen bizim için önemli olan şeyleri unutup gereksiz ufacık detaylara koşuyoruz.Unutuvermişim yine...Bavuluma o eski kitabı almayı unutuvermişim..Halbuki o sarı eskimiş yapraklı, özene bezene bulduğum kitabı yanıma almam gerekirdi.Yazarına verdiğim sözü çoktan tutmuş olmam gerekirdi.Ben yine unutuvermişim tıpkı sizin gibi..Bütün o karmaşayı,hızı bahane etmişim..
          Oysa bahanesi olmayan insanlar da oluyormuş.Bir gün bir prensesle tanışmıştım ,şaka değil gerçekten bir prenses.. Kendisini prenses gibi gören biri ama duysanız benim duyduklarımı prenses olduğuna inanırdınız belki de inanmanız için benim gibi duymanız gerekirdi,bilemiyorum. Günümüzde bir operaya tiyatroya gidince gök görmediklik eden insanların çoğunlukta olduğunu düşündüğümde, hayatında hiç tiyatroya gitmemiş bir insandan bunun hayalini dinlemek unuttuklarımı hatırlatıvermişti belki de..
          Düşünüyorum da hayat bu kadar geniş bir pencereden bakıyorken bize, neden her defasında onu daraltmaya ,zorlaştırmaya ve anlamsızlaştırmaya çaba harcıyoruz.Bence burası kaybettiğimiz ya da kazandığımız bir yer değil,sadece görmemiz ve anlamamız gerekiyor.Oysa insanlar bir filmin başrolünde oynadıklarını filan sanıyorlar.Evet dünya etrafınızda dönüyor ve evet siz başka yöne bakmaya çalışmadığınız sürece o hep sizin etrafınızda dönecek.Sadece komik... Eğer anlayabiliyorsanız hayat sadece bir komedi daha ötesi değil ve asla da olmayacak.