**alıntıdır**

-Tanriya inanıyor musun?
-Acaba ben tanrıya inanıyorum demeye kim cesaret edebilir? Bunu papazlara ve bilginlere bile sorsan,cevapları sorunla alay gibi bir şey olur.
-O halde inanmıyorsun?
-Beni yanlış anlama güzel mathilde kim ona bir isim verme cesaretinde bulunabilir ve kim ben ona inanmıyorum diyebilir? Her şey senin beynine ve kalbine sokularak,ebedi bir muamma halinde göze görünmeden veya görünerek,yanında dolaşıp durmuyor mu? Bu muamma ne kadar büyük olursa olsun,sen kalbini onunla doldur ve bütün duygunla mutlu oldugun vakit ona ister saadet de,ister kalp de,ister aşk de,istersen tanrı de..ben ona bir isim bulamıyorum..